Rys historyczny Szkoły Podstawowej

w Kołbaczu  1948 - 2018

   Oświata w Polsce po II wojnie światowej, a szczególnie na Ziemiach Odzyskanych, stawała się dla młodego pokolenia Polaków pochodzących z różnych krańców Polski, przeważnie repatriantów z Kresów Wschodnich, szansą na wyrównanie zaległości dydaktyczno – wychowawczych okresu okupacji i zniewolenia narodu polskiego. Wraz z akcją osiedleńczą i zagospodarowaniem Ziem Zachodnich, zaczęto  organizować i rozwijać działalność oświatową. Punktem zainteresowania stała się również wieś Kołbacz. Jeśli wśród grupy osadników znajdował się nauczyciel,  natychmiast po osiedleniu uruchamiał  w swoim środowisku szkołę. Organizatorem  Szkoły Podstawowej w Kołbaczu był Czesław Bieluń.

    Po raz pierwszy  we wrześniu 1948 roku  zadźwięczał szkolny dzwonek, w ciasnym poniemieckim budynku usytuowanym w pobliżu Domu Opata, który swoim zewnętrznym wyglądem nie  sprawiał dobrego wrażenia. Wnętrze było ciemne i zimne. Wraz z przypływem nowych osadników wzrastała liczba uczniów i zaczęło brakować izb lekcyjnych, dlatego też miejscowa ludność czyniła starania o pozyskanie innego obiektu oświatowego. Początki były trudne, każdego napawał optymizm wiara oraz nadzieja, że jutro będzie lepiej.

    1 września 1959 roku szkoła została przeniesiona do zabytkowego budynku, dworu w stylu klasycystycznym, którego właścicielem było Państwowe Gospodarstwo Rolne w Kołbaczu. W Kronice szkolnej pod datą 2 maja 1960 roku zapisano, „Szkoła więc dysponuje ogromnym budynkiem (pałac), który na zewnątrz sprawia wesołe wrażenie. Wnętrze zaś jest ciemne, zimne. W budynku użytkowane są trzy klasy, w jednej brak pieca. Zimą dokucza tu na pewno zimno, gdyż klasy są wysokie. Na parterze znajduje się mieszkanie kierownika szkoły. Z każdym rokiem placówka rozwijała się. W lutym 1961 r. przeprowadzono remont kapitalny szkoły. Wygospodarowano dziewięć izb lekcyjnych, kuchnię, założono centralne ogrzewanie. W 1960 roku Maria Zielińska Mikos przekazała kierowanie siedmioklasową szkołą podstawową Danucie Cymerman. Od 1973 do 1976 roku funkcję kierownika pełnił Ryszard Przybysz, a po Nim, do roku 1987, ponownie Danuta Cymerman. Wraz z rozwojem gospodarczym i urbanistycznym Kołbacza, powstaniem w 1960 roku Zootechnicznego Zakładu Doświadczalnego, zaistniała potrzeba rozbudowy bazy oświatowej. Podjęto inicjatywę budowy nowej szkoły, która miała spełniać funkcję Zbiorczej Szkoły Gminnej. Dzięki zaangażowaniu dyrektora ZZD Władysława Mazurkiewicza i przewodniczącej Komitetu Budowy Szkoły Krystyny Pieczyńskiej, nowy budynek został wybudowany przy ulicy Cystersów i oddany do użytku na początku stycznia 1989 roku. Wówczas dyrektorem szkoły był Józef  Kijana. Nowy budynek szkolny posiadał 15 sal lekcyjnych, 4 szatnie, 4 sanitariaty, gabinet dyrektora, pokój nauczycielski, salę komputerową. Baza lokalowa szkoły powiększyła się również o salę gimnastyczną, którą zlokalizowano w budynku świetlicy wiejskiej. Decyzją Kuratorium Oświaty i Wychowania z dnia 25 sierpnia 1988 roku nadano szkole imię Wojsk Obrony Powietrznej Kraju a ZZD w Kołbaczu ufundował sztandar, który stał się symbolem historii i tradycji szkoły. Jest znakiem łączącym opuszczających progi szkoły jak i obecnych oraz przyszłych uczniów. W Szkole Podstawowej w Kołbaczu nie było stabilizacji kadry nauczycielskiej. Stan ilościowy zmieniał się z roku na rok. W pierwszym roku otwarcia szkoły pracował tylko Czesław Bieluń, który był nauczycielem a zarazem kierownikiem placówki.

     W kolejnych latach liczba nauczycieli wzrosła do 4, a w latach siedemdziesiątych do 7. Od momentu, kiedy szkoła zaczęła pełnić funkcję zbiorczej i z okolicznych miejscowości przybywało uczniów, liczba nauczycieli wzrosła do 20.

     W pierwszych latach funkcjonowania placówki uczyło się około 20 uczniów. Były to dzieci z różnych roczników, te które po raz pierwszy rozpoczęły naukę i te które nie miały możliwości kontynuowania nauki w okresie wojny. Początkowo szkoła realizowała program szkoły czteroklasowej. W następnych latach stopień organizacyjny szkoły wzrastał. W latach 60-tych uczęszczało do szkoły ponad 100 uczniów, w latach 70-tych około 300 a w latach 80-tych i 90-tych prawie 400.

     Od 1993 roku funkcję dyrektora szkoły pełniła Grażyna Łogin a od 1998 roku Franciszek Maziarz. Uchwałą Rady Gminy Stare Czarnowo z nowym rokiem szkolnym 2003/2004 szkoła została włączona do Zespołu Szkół. Dyrektorem została Grażyna Łogin, która w 2007 roku przeszła na emeryturę, a kierowanie placówką przekazała Stanisławowi  Nowakowi. W latach 2012 – 2017 placówką kierował Artur Cembik.

     Od 2017 roku szkołą kieruje pani Bogumiła Zawada. Obecnie uczy się 296 uczniów i pracuje 43 nauczycieli, którzy posiadają wysokie kwalifikacje zawodowe.

W okresie 70 - lecia szkoła w Kołbaczu spełniała bardzo ważne zadania społeczne. Obecnie integruje miejscowe społeczeństwo a także jest  centrum oświatowym i kulturalnym Gminy Stare Czarnowo.

    W szkole zaszły  bardzo ważne i korzystne zmiany. Poprawiła się baza lokalowa i jej wyposażenie. Placówka wyposażona jest w sprzęt multimedialny, każda pracowania dysponuje tablicą multimedialną i projektorem. Nauczyciele korzystają z e – dziennika, a komputery, które są w każdej klasie, w szerokim zakresie ułatwiają i uatrakcyjniają zajęcia lekcyjne, zarówno dla dzieci jak i nauczycieli. W szkole realizowane są liczne projekty edukacyjne: ekologiczne i profilaktyczne oraz konkursy na szczeblu powiatowym, wojewódzkim i ogólnopolskim.

    W roku 2018 ruszył projekt „Akademia Aktywności” w ramach, którego odbywają się zajęcia z robotyki, programowania, logopedyczne, języków obcych, zajęć wyrównawczych, socjoterapeutycznych i teatralnych. Aby uatrakcyjnić naszym uczniom przerwy realizowany jest projekt „Aktywna Przerwa” i „Aktywna świetlica”, podczas których dzieci mają możliwość korzystania ze sprzętu sportowego - gry w ping – ponga i wielu innych atrakcji. W jednej z klas został zainstalowany dywan interaktywny, który służy do rozwijania procesów poznawczych, zdolności percepcyjno – motorycznych. W celu zminimalizowania hałasu w szkole został zamontowany bezstresowy dzwonek, elektroniczne ucho oraz realizowany jest projekt „Strefa ciszy”.

    Dysponujemy nowoczesną halą sportową z węzłem sanitarnym i szatniami, na której jednocześnie może odbywać się kilka zajęć z wychowania fizycznego. Ponadto pełni ona funkcję rekreacyjno – sportową dla społeczności lokalnej. W kwietniu bieżącego roku rozpoczął się remont szkoły. Nastąpiła wymiana poszycia dachu. Obecnie trwają prace związane z adaptacją poddasza na klasopracownie i salę konferencyjną.

    Uczniowie naszej szkoły mają możliwość rozwijania swoich pasji i zainteresowań poprzez udział w bogatej ofercie zajęć pozalekcyjnych. Wszystkie poczynania zmierzają w kierunku podniesienia efektywności kształcenia i nauczania.

    Nawiązujemy i rozwijamy systematyczną współpracę z rodzicami dzięki, której szkoła może osiągać tak wspaniałe rezultaty pracy na rzecz dzieci, ale również środowiska lokalnego.

     Nasza placówka współpracuje ściśle z wieloma instytucjami, które wspierają i angażują się w pracę na rzecz szkoły, a liczne uroczystości środowiskowe cieszą się coraz większym zainteresowaniem, co świadczy o otwartości i przyjazności tego miejsca.

Minęło wiele lat staramy się podtrzymywać chlubne tradycje naszej szkoły i szanować te już minione. Bo jak powiedział Tadeusz Kotarbiński „Przeszłość zachowana w pamięci staje się częścią teraźniejszości”.